Volgens de Britse "Financial Times"-website die op 14 mei werd gerapporteerd, vóór het Russisch-Oekraïense conflict, was de Azov-staalfabriek van Mariupol een grote exporteur en werd het staal gebruikt in monumentale gebouwen zoals de Shard in Londen.Tegenwoordig is het enorme industriële complex, dat voortdurend is gebombardeerd, het laatste deel van de stad dat nog in handen is van Oekraïense strijders.
De staalproductie is echter veel lager dan in het verleden, en hoewel een deel van de export zich heeft hersteld, zijn er ook ernstige transportuitdagingen, zoals verstoringen van de havenoperaties en een Russische raketaanval op het spoorwegnet van het land.
De afname van het aanbod is in heel Europa voelbaar, aldus het rapport.Zowel Rusland als Oekraïne zijn de grootste staalexporteurs ter wereld.Voor de oorlog waren de twee landen samen goed voor ongeveer 20 procent van de EU-import van afgewerkt staal, volgens de Confederation of the European Steel Industry, een industriële handelsgroep.
Veel Europese staalproducenten vertrouwen op Oekraïne voor grondstoffen zoals metallurgische steenkool en ijzererts.
De in Londen genoteerde Oekraïense mijnbouwer Fira Expo is een belangrijke exporteur van ijzererts.Andere productiebedrijven importeren de platte stalen knuppels van het bedrijf, halffabrikaten plat staal en wapening die worden gebruikt om beton in bouwprojecten te versterken.
Het bedrijf exporteert doorgaans ongeveer 50 procent van zijn productie naar de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk, zegt Yuri Ryzhenkov, CEO van Mite Investment Group.“Dit is een groot probleem, vooral voor landen als Italië en het VK.Veel van hun halffabrikaten komen uit Oekraïne”, zegt hij.
Een van de grootste staalverwerkende bedrijven in Europa en een langdurige klant van Mite Investment Group, het Italiaanse Marcegalia, is een van de bedrijven die moeten concurreren om alternatieve leveringen.Gemiddeld werd 60 tot 70 procent van de platte stalen knuppels van het bedrijf oorspronkelijk geïmporteerd uit Oekraïne.
"Er is bijna paniek (in de branche)", zei de CEO van het bedrijf, Antonio Marcegalia.“Veel grondstoffen zijn moeilijk te vinden.”
Ondanks aanvankelijke zorgen over het aanbod, heeft Marcegalia alternatieve bronnen gevonden in Azië, Japan en Australië en is de productie in al zijn fabrieken voortgezet, aldus het rapport.
Posttijd: 17 mei 2022